PL 
EN 
ES 
DE 
FR 
IT 
ZH 
JA 
PT 
TR 
KO 
AR Kategoria: Testowanie zarysowań | Awaria kleju
Test mikroskrobania powłoki polimerowej
Testowanie zarysowań stała się jedną z najczęściej stosowanych metod oceny wytrzymałości kohezyjnej i adhezyjnej powłok. Obciążenie krytyczne, przy którym występuje określony rodzaj uszkodzenia powłoki wraz ze stopniowym wzrostem przyłożonego obciążenia, jest powszechnie uważane za niezawodne narzędzie do określania i porównywania właściwości adhezyjnych i kohezyjnych powłok. Najczęściej stosowanym wgłębnikiem do badania zarysowań jest stożkowy wgłębnik diamentowy Rockwella. Jednakże, gdy test zarysowania jest wykonywany na miękkiej powłoce polimerowej osadzonej na kruchym podłożu, takim jak wafel krzemowy, wgłębnik stożkowy ma tendencję do przebijania się przez powłokę, tworząc rowki, a nie tworząc pęknięcia lub rozwarstwienia. Pękanie kruchego wafla krzemowego ma miejsce, gdy obciążenie dalej wzrasta. Dlatego tak ważne jest opracowanie nowej techniki oceny właściwości kohezyjnych lub adhezyjnych miękkich powłok na kruchym podłożu.
Uszkodzenie powłoki stentu z rowkiem z wykorzystaniem badania nanozarysowań
Stent uwalniający lek to nowe podejście w technologii stentów. Posiada biodegradowalną i biokompatybilną powłokę polimerową, która uwalnia lek powoli i w sposób ciągły w lokalnej tętnicy, aby zahamować pogrubienie błony wewnętrznej i zapobiec ponownemu zablokowaniu tętnicy. Jednym z głównych problemów jest rozwarstwienie powłoki polimerowej, która zawiera warstwę uwalniającą lek, od metalowego podłoża stentu. Aby poprawić przyczepność tej powłoki do podłoża, stent jest projektowany w różnych kształtach. W szczególności w tym badaniu powłoka polimerowa znajduje się na dnie rowka na drucie siatkowym, co stanowi ogromne wyzwanie dla pomiaru przyczepności. Potrzebna jest niezawodna technika ilościowego pomiaru wytrzymałości międzyfazowej między powłoką polimerową a metalowym podłożem. Specjalny kształt i mała średnica siatki stentu (porównywalna z ludzkim włosem) wymagają bardzo dokładnej dokładności bocznej XY w celu zlokalizowania pozycji testowej oraz właściwej kontroli i pomiaru obciążenia i głębokości podczas testu.
Uszkodzenie powłoki stentu z rowkiem z wykorzystaniem badania nanozarysowań
Awaria makroprzyczepności DLC
wiertła i łożyska. W tak ekstremalnych warunkach, wystarczająca spójność i przyczepność systemu powłoka/podłoże staje się kluczowa. Aby wybrać najlepsze podłoże metalowe do docelowego zastosowania i ustanowić spójny proces powlekania DLC, kluczowe znaczenie ma opracowanie niezawodnej techniki ilościowej oceny spójności i przyczepności różnych systemów powłok DLC.
Wytrzymałość kohezyjna i adhezyjna DLC przy użyciu testu makrozarysowań
Przyczepność złotej powłoki do podłoża z kryształu kwarcu
Jako niezwykle dokładne urządzenie, mikrowaga kwarcowa (QCM) mierzy zmianę masy z dokładnością do 0,1 nanograma. Jakakolwiek utrata masy lub rozwarstwienie elektrod na płytce kwarcowej zostanie wykryte przez kryształ kwarcu i spowoduje znaczne błędy pomiarowe. W rezultacie, wewnętrzna jakość złotej powłoki elektrody i integralność międzyfazowa układu powłoka/podłoże odgrywają istotną rolę w wykonywaniu dokładnych i powtarzalnych pomiarów masy. W tym przypadku Test mikro zarysowań jest szeroko stosowanym pomiarem porównawczym do oceny względnej spójności lub właściwości adhezyjnych powłok w oparciu o porównanie obciążeń krytycznych, przy których pojawiają się uszkodzenia. Jest to doskonałe narzędzie do niezawodnej kontroli jakości QCM.
